Masaka 2012

Begeleiding van jongeren die de kans misten hun secundaire studies af te werken

Eigenaar van het project: Communauté des Filles de la Résurrection à Kigali

Verantwoordelijke persoon: Zuster Marie Rose Kuramukobwa

Begroting:    Totaalprijs van het project: 3.697.050 RwFr
                     Lokale bijdrage:                 1.206.250 RwFr
                     Gevraagd bedrag:           2.490.800 RwFr i .e. € 3.325,00

I  Geschiedenis

De priorij van “Les Filles de la Résurrection” zag het levenslicht in 1966 in de Republiek Congo, gesticht door Moeder Hadewych, Kanunnikes van het Heilig Graf. Zij wilde met deze missie voor de plaatselijke bevolking hun leed verzachten, vooral bij de allerarmsten waaronder de zieken, de ondervoeden, de weduwen en de wezen.
Om hieraan tegemoet te komen stichtte zij een gemeenschap van zusters gewijd aan God en ten dienste van de armen.

Geleidelijk aan groeiden de groepen en dienden zij uit te breiden naar andere streken van Centraal Afrika. Het is zo dat de zusters in 1982 voor de eerste keer hun deuren openden in Rwanda, in een centrale van Gatovu in de parochie van Muhororo, diocees Nyundo, district Ngororero. Dit werd voortgezet in dezelfde diocees maar in een andere parochie Crète Congo Nil.

Tijdens de genocide in 1994 werd alles vernietigd en pas in 1996 zijn de zusters teruggekeerd uit Congo om de werkzaamheden te hervatten. Door de onzekerheid konden zij niet terugkeren naar dezelfde plaats  maar naar een communiteit Busasamana niet ver van Nyondo en werden de pastorale en sociale activiteiten hervat.

Op 1 januari 1997 werden 6 zusters vermoord en werd het klooster gesloten tot het einde van de oorlog. Op 15 oktober 2005 is alles opnieuw gestart.
Nu zijn er 6 groepen (kloosters): 3 in Nyundo, 1 in Kabgayi en 2 in Kigali.
De kloostergemeenschap werkt volledig autonoom sedert 20 juli 2011, een beslissing genomen op het Algemeen Kapittel hier in België.

Activiteiten van “Les Filles de la Résurrection”

De zusters houden zich bezig met catechese in de parochie, werk in gezondheidscentra vooral  in materniteit, onderwijs in lagere en secundaire klassen, opvang van weduwen, opvang van jongeren die hun secundaire studies niet konden afmaken en hen een beroep aanleren zoals: knip – en naailes, breien, borduren.... zij leren ook over hygiëne, huishouding, hoe zich  beschermen tegen HIV, hoe te leven en verdieping in de Afrikaanse waarden. De zusters helpen ook bij diegenen die niet kunnen lezen of schrijven.

Voorstelling van de leefgemeenschap van de zusters in Masaka

Het klooster bevindt zich in het aartsbisdom van Kigali op 30 km van de hoofdstad. Het dient als huis voor de vorming van novices en daarnaast zijn er 2 centra,  één voor de alfabetisering en één voor het naaiwerk. De jongeren komen allemaal uit arme gezinnen.23 personen in de klas alfabetisering en 50 in de naaiklas. Er is meer vraag maar het aantal is gelimiteerd omwille van gebrek aan materiaal: Machines, stoffen, tafels, kasten,......
Zonder enige vorming zijn deze jongeren overgelaten aan armoede, delinquentie, dakloosheid, prostitutie, dorps uittocht. Om hen een betere toekomst te geven vinden de zusters het noodzakelijk zich bezig te houden met hen, ook al zijn hun mogelijkheden beperkt.

II Objectieven

a) algemeen:

Het project bedoelt een begeleiding van de jongeren, ieder jaar opnieuw, voor zowel jongens als meisjes

b) specifiek:

• jongeren inleiden in een beroepsopleiding
• helpen bij de sociale integratie
• een geest van creativiteit bijbrengen

III Duur van het project

De begeleiding zal 1 jaar duren

IV Begunstigden van het project

Directe : zijn de jongeren; hopende dat de bagage die zij door de lessen opdoen hen kan stimuleren in hun verdere leven.

Indirecte: de mensen van Masaka en de zusters.

V Strategie van het project

Voor de verwezenlijking van het project rekenen wij op het personeel: naaisters en pedagogen. Daarnaast willen wij de bevolking van Masaka sensibiliseren door hen bij dit alles te betrekken van begin tot einde.

VI Lokale bijdrage

Gevraagde hulp

Top

Opvolging project

Uit een brief aan de projectverantwoordelijke in september 2012:

Liefste mama Hilde!

Deze jonge meisjes hebben al enkele basissteken geleerd om te borduren, om op de pedaalmachine te werken, rokken te maken en kleine jurken voor de baby's. Vandaag leren ze hoe de maten te nemen om jurken te maken van de grote meisjes en broeken voor de jongens ...
Wij hebben hen ook een borduurmachine gekocht om hun kleding te versieren, maar helaas hebben we geen stroom, misschien volgend jaar omdat de regering het ons beloofde.

Top

Fotoalbum

Volledig fotoalbum: klik hier.

Top

Opvolging april 2013

Gegroet beste mama Hilde!

Het project vordert, ik had u reeds op de hoogte gebracht dat Groep 1 zijn opleiding achter de rug is. Enkele leerlingen konden een naaimachine bemachtigen wat voor hen een broodwinning betekent, anderen hadden nog geen kans om een machine te vinden. We blijven ze aanmoedigen.
De 2de groep telt 27 meisjes. Ze komen dagelijks, dit wil zeggen dat het alles behalve evident is om 2 groepen bezig te houden: zij die instaan voor de confectie van te verkopen kleding (atelier) en zij die in opleiding zijn
Wat de  borduurmachine betreft is het nog steeds wachten op stroom, tot op vandaag steken we kaarsen aan, wat een spijtige zaak is aangezien dit diverse initiatieven boycot.
De breimachines functioneren. Hierdoor zijn we in staat om stoffen, draad, naalden, enz… te bekostigen ten behoeve van de nieuwe leerlingen. Spijtige zaak , breigaren is duur in vergelijking met de prijs van kant en klaar breiwerk. Het breigaren is afkomstig van Uganda en volgens ons is dit de reden voor de uit de pan swingende prijs ervan.

Beste Mama, oprechte groeten en een dank u wel aan de ganse ploeg.

Zr M. Rose

Top