Mont Ventoux 2016

Top

Opvolging

Op zondag 5 juni was het eindelijk zover: onze lang besproken beklimming van de Mont Ventoux ten voordele van de projecten van de vereniging vzw Vleugels van Hoop, het door ons gekozen Goede Doel.
Er heerste een gespannen sfeertje! Niemand sprak het echt uit maar iedereen had wel wat zenuwen.

Het vertrek was voorzien om 10u vanuit Sault. Voor sommigen was het de eerste keer dat ze de Mont Ventoux aanschouwden.  Aan de start stonden de leden van Vleugels van Hoop met familie en vrienden ons op te wachten. Ook Rudy Boedts was er; hij woont in de omgeving, is afkomstig van Veurne en had via facebook onze uitdaging opgemerkt.

De lenzen van de camera’s stonden niet stil. Eerst werden er  groepsfoto’s genomen. Dan was het hoog tijd om aan de beklimming (26km) te beginnen. Het startsein werd gegeven onder de enthousiaste aanmoedigingen van al onze supporters. Ze gaven ons als het ware ‘vleugels’.
De ambities waren divers. De ene wou een sterke tijd neerzetten, de anderen wilden tussendoor geen voet aan de grond zetten maar samen hadden we één gemeenschappelijk doel:  de top bereiken!!
Gedurende het hele parcours werden we aangemoedigd, gefotografeerd, wapperde  de  vlag van Vleugels,...  en wij maar fietsen, stampen en klimmen. We wisten dat het venijn in de staart zat en dat het ergste  nog moest komen. Vanaf Chalet Reynard rest 6km, aan een klimgehalte tussen  7 en 11%. Bij velen verging, op dat moment, het lachen en kwam er een verbeten gelaatsuitdrukking in de plaats.

De eerste die de top bereikte was Jens, de jongste van onze groep, die een schitterende tijd neerzette van 1u42’.   Eric, onze  Flandrien, deed het op zijn eigen manier en trapte dwars doorheen de rode cijfers van zijn hartslag en kwam als tweede aan.
Ook Marc deed het helemaal niet slecht en kwam vloekend aan gevolgd door Eddy. Eddy was tot zo’n 7km voor het einde bij zijn vrouw Rita gebleven en haalde er nog een spurtje uit.
Onze eerste madam was Fabienne, die in haar eigen stijl, moe maar tevreden, de top bereikte. Daarna volgden Rita en Isabelle.

De volgende was Dirk. Een ongelooflijke prestatie,  als je weet dat hij 9 maanden geleden een zwaar fietsongeluk had en vele maanden moest revalideren!
Iedereen was wat ongerust want we wisten dat de uitdaging voor Ilse  zwaar zou worden!   Raf en Stefaan  kwamen samen over de eindmeet met de melding dat  Ilse in aantocht was.  Onder groot gejuich van alle andere fietsers,  Vleugel-supporters en zelfs  buitenstaanders bereikte Ilse de top!
Iedereen was er geraakt...  een énorme ontlading. We klonken samen met een glaasje champagne op de goede afloop en waren intens blij dat we dit konden doen voor  Vleugels van Hoop.
Het was een fantastische ervaring die we misschien nog eens zullen overdoen…

Top

Fotos

Klik op de afbeelding en bekijk het album

Top